Je hebt vast genoten van de Italiaanse scenes in de Bondfilm Spectre die in 2016 in de bioscopen draaide. Tien jaar daarvoor beleefde de geheim agent ook al avonturen in Italië in de film Casino Royale. De Italiaanse villa die te zien is op het einde van de film blijkt te huur via Airbnb. In de scène komt Mr. White aan bij de Italiaanse villa waarna hij door James Bond in zijn been geschoten wordt. De Villa Gaeta Terrazzo ligt in San Siro aan het Comomeer. Via Airbnb is een luxe appartement te huur voor 4 personen voor rond de € 200,-
Een relatief onbekende attractie in Umbrië is de Romeinse stad Carsulae. Wat ons betreft is die onbekendheid niet terecht. Neem even de tijd en wandel door 2.000 jaar geschiedenis. Een verlag van een verrassend bezoek.
De stad was een van de belangrijkste steden in Umbrië in de Romeinse tijd. Tussen Terni en Spoleto (Spoletium) gelegen ligt Carsulae aan de Via Flaminia. Dat was de belangrijke weg van Rome naar Rimini. De weg is weer zorgvuldig opgegraven en zo wandel je over stenen van 2.000 jaar de stad in, net zoals duizenden reizigers dat in het verleden deden.
De stad binnenlopen via een weg van meer dan 2.000 jaar oud.
Geschiedenis Carsulae
De Via Flaminia werd gebouwd zo’n 200 jaar voor Christus. Vanwege de gunstige ligging werd Carsulae een belangrijke stad.
De stad werd plotseling verlaten, waarom weet men niet exact. Een aardbeving zou de oorzaak kunnen zijn, die komen meer voor in dit gebied, ook nu nog. Daarna werd er niet opnieuw gebouwd en daarom is de stad relatief goed bewaard gebleven. Een van de oorzaken van het verlaten maar ook van het onbebouwd blijven, zou trouwens ook kunnen liggen in het feit dat de plek niet goed verdedigbaar is. In later tijden bouwde men een stad liever op de heuvel.
Grafmonument in de Romeinse stad Carsulae
Al in de 18e eeuw gaf het Vaticaan de opdracht om de resten van de oude stad op te graven. Naast de weg werd ook de kerk van San Damiano teruggevonden die in de vroegchristelijke tijd werd gebouwd, op de grondresten van een ander antiek gebouw.
In het noorden van de stad vond men de rondboog van San Damiano gevonden die als symbolische toegang tot de stad fungeerde. Het amfitheater was ook nog vrij goed in tact. Tegenwoordig wordt er weer opgetreden, net als in andere Romeinse Amfitheaters in Italië. Tijdens ons bezoek zagen we ook de fundamenten van een paar huizen en een grafmonument dat werd gereconstrueerd met een deel van het originele materiaal.
De rondboog van San Damiano gevonden die als symbolische toegang tot de stad fungeerde
Tot slot kwamen in het midden van de vorige eeuw ook termen van de Romeinse stad tevoorschijn. Het water daarvoor kwam uit de omliggende minerale bronnen.
Archeologen zijn nog steeds bezig om heel voorzichtig delen van de stad naar boven te halen.
Bekijk meer foto’s
De Romeinse stad bezoeken
Rustig wandelen door de stad geeft een goed idee van de manier waarop de mensen hebben geleefd. Wat opvalt is dat tijdens ons bezoek in het hoogseizoen er nauwelijks bezoekers zijn. We parkeren op een hele grote parkeerplaats waar amper een auto staat. De stad wordt ook niet echt goed aangegeven door de Italianen, maar enkele bordjes verwijzen naar de stad. Zelfs veel reisgidsen besteden maar summier aandacht.
Let ook op met met Google maps want die leidt je naar een smal pad dat eindigt bij een hek aan de rand van de stad. Even doorrijden over de doorgaande weg tot de grote parkeerplaats.
In 1992 opende de eerste Lidl supermarkt in Italië. Inmiddels zijn er al meer dan 600 winkels door heel het land. Italianen letten dan wel iets meer dan wij op de kwaliteit, ze houden net zo erg van scherpe prijzen.
13.000 mensen werken er inmiddels in Italië bij het bedrijf dat in 1992 z’n eerste winkel in Arzignano bij de stad Vicenza opende. Er komen nog veel meer winkels bij als het aan de Duitsers ligt, vorig jaar werden er 30 geopend zoals in Scorzè (bij Venetië) in Messina, in Desenzano del Garda en in Palermo. Sommige winkels zijn overigens heel klein maar er zijn ook hele grote filialen.
Het bedrijf probeert steeds vaker onderdeel uit de maken van de verbetering van slechte stadswijken. Er komt werkgelegenheid en een vestiging trekt klanten van buiten de wijk.
80% assortiment Lidl ‘Made in Italy’
Italianen kopen graag spullen uit eigen land en daarom is 80% van het assortiment ‘Made in Italy’ . Het merk maakte zich ook populair door de sportsponsoring waaronder die van de azzuri, het nationale voetbalteam.
Onlangs waagde ook Aldi de stap naar De Laars. Voordat die concern net zoveel winkels heeft als de Lidl zijn we nog wel een paar jaar verder. Goed voor het vakantiebudget zijn de winkels in ieder geval wel!
Ga je naar de Zuid-Italiaanse regio Puglia op vakantie, bezoek dan naast de geweldige stranden ook in Lecce, Bari of Maglie de chocoladewinkel van het topmerk Maglio. In iedere winkel proef je de allerlekkerste chocolade, repen, bonbons, gesuikerde amandelen maar ook de kleurrijke fruitbonbons en snoepjes. Alles met de hoogste kwaliteit cacaobonen gemaakt en soms zelfs glutenvrij, wat een lekkers. Een beetje aankomen tijdens je vakantie mag best hoor!
Zuid-Italiaanse familie maakt al bijna 150 jaar chocolade
Het logo van Maglio zegt veel over de historie van dit bekende Italiaanse chocolademerk uit de regio Puglia, de hak van ‘de laars’. De koets verwijst naar de pleisterplaats die de familie Maglio in de 19e eeuw bood aan reizigers. Hier kon men de paarden veilig laten rusten, reparaties aan de wagens doen en zelf op adem komen. Voor de inwendige mens maakte de familie al snel allerlei lekkernijen. Later kwamen er zelfs likeuren bij.
Zoon Dante dacht nog veel groter, hij ging aan de slag met amandelspijs en omhulde dat met chocolade om de houdbaarheid te verlengen. Vervolgens was zijn zoon Vincenzo in de jaren zestig van de vorige eeuw weer zo slim om productie van chocolade en zoetwaren groots aan te pakken. Hij bedacht nieuwe recepten en experimenteerde met ingrediënten. Maar hij bedacht ook het logo met de koets dat nu nog steeds wordt gebruikt, verwijzend naar de familiehistorie.
Tegenwoordig zwaaien Maurizio en Massimo de scepter bij het bedrijf dat met zijn kwaliteitschocolade al vele prijzen in ontvangst mocht nemen. Zo werd het bedrijf dit jaar wederom bekroond met de Italiaanse chocolade Oscars!
Onze tip; probeer de Ferrovia lijn met de bekende kersen uit het plaatsje Turi, de Tavolette al Latte Origine of de met chocolade omhulde mandarijnschijfjes, mmm!
Italiaanse chocolade kopen
Deze kwaliteitschocolade wordt in Nederland door MariCase geïmporteerd. Proef de prijswinnaars! Meer informatie: www.maricase.nl
Romantisch slapen in Puglia!
Uniek in de wereld zijn de Trulli in deze regio. Dat zijn schattige oude huisjes met een kegelvormig dak. Er wonen nog steeds mensen in maar tegenwoordig worden ze ook verhuurd als B&B of klein hotel. Bekijk hier de mogelijkheden.
De keuken van Puglia
De smaak uit Puglia proef je bij restaurant Sapori e Ricordi in Enschede. Moeder en dochters koken daar waarmee ze thuis in Zuid Italië zijn opgegroeid. Hier onze recensie van dit restaurant.
Wat hebben Herman van Swanevelt (1603-1655) en Leo Gestel (1881-1941) met elkaar gemeen? Behalve dat beide kunstenaars in Woerden geboren zijn, deelden zij een liefde voor het Italiaanse landschap.
In de tentoonstelling Primavera, Nederlandse kunstenaars in Italië, is werk van beide kunstenaars te zien, naast dat van tijdgenoten zoals Matthias Withoos, Casper van Wittel, Pieter van Bloemen, Isaac Israels, Hendrik Jan Wolter, Willem van den Berg en vele anderen, die allen geïnspireerd raakten door oude steden, sfeervolle kusten of glooiende landschappen in Italië.
In hun passie voor het land stonden deze kunstenaars niet alleen. Italië vormt al eeuwenlang een belangrijke bron van inspiratie voor kunstenaars uit heel Europa. Zij bestudeerden er de resten van de klassieke oudheid en leerden van de kunstwerken van renaissancemeesters als Raphaël en Leonardo da Vinci. Ook de schoonheid van het Italiaanse landschap trok hun aandacht. Herman van Swanevelt woonde van 1629 tot 1641 in Rome, waar hij furore maakte met zijn lommerrijke landschappen. Een deel van deze schilderijen bevindt zich inmiddels in grote museale collecties over de hele wereld. In Primavera is een Italiaans landschap te zien dat Stadsmuseum Woerden in haar eigen collectie heeft. Daarnaast zijn vele prachtige gravures te zien die Van Swanevelt in Italië maakte.
Leren van de ‘ware kunst’
De speciale band tussen West-Europese kunstenaars en Italië gaat terug tot in de 16de eeuw. Dan trekken de eerste schilders uit de noordelijke streken naar het zuiden om de klassieke oudheid te bestuderen. Niet voor niets grenst deze periode aan de renaissance, de wedergeboorte van de liefde voor de oude Grieken en Romeinen. Rome is de meest populaire bestemming. Immers, nergens zijn zoveel antieke ruïnes en beeldhouwwerken te vinden als in de eeuwige stad. In Primavera zijn onder meer schilderijen van Matthias Withoos te zien, die het landschap rond Rome tot in de kleinste details weergaf. Later specialiseerde zijn leerling Casper van Wittel (1653-1736) zich in gezichten op Rome en Venetië, de zogenaamde ‘vedute’. Hij had er zoveel succes mee dat hij niet meer naar Nederland terugkeerde en tot op de dag van vandaag een beroemd kunstenaar is in Italië.
Schilderachtig Positano
In 1924, driehonderd jaar na Swanevelt, trok Leo Gestel met zijn vrouw en een aantal schildersvrienden door Italië. Hij verbleef op Sicilië, maar was ook geruime tijd aan de Amalfikust, waar hij prachtige tekeningen van Positano maakte. Het stadje is tegen de rotsachtige kust gebouwd en op bijna alle werken is te zien hoe kronkelige straatjes met trappen omhoog en omlaag lopen. Anders dan veel andere kunstenaars, lijkt Gestel niet zozeer gefascineerd door het Italiaanse licht als wel door de contouren van steden en het contrast tussen de witte huizen en beschaduwde stegen. Vergeleken met de schilderijen die hij tien jaar eerder op Mallorca maakte, doen de Italiaanse werken donker en plechtig aan. In de tentoonstelling Primavera is te zien hoe iedere kunstenaar – in de 17e of begin 20ste eeuw – eigen accenten legt en een ander aspect van het land belicht.
De tentoonstelling is nog tot 15 juli 2018 te zien in het Stadsmuseum Woerden, Kerkplein 6, 3441 BG Woerden.
