Een Tibetaanse hangbrug in Umbrië en nog wel de hoogste van het land. De lokale kranten raken er niet over uitgesproken en dat is terecht. Lopend over de 540 meter lange brug, hang je 160 meter boven de grond. Spectaculair!
Zet ‘m maar op je lijst voor dit jaar want hij is net klaar. De brug verbindt het historische centrum van het stadje Sellano met het gehucht Montesanto. Beneden loopt dan wel een rivier maar van die hoogte is een plons ongezond. Daarom ga je dubbelgezekerd de brug op met handschoenen en een helm. Het is geen uitje voor bangeriken. Dit verstopte hoekje van Umbrië kan wel wat aandacht gebruiken en dat is precies waar men met de burg op hoopt. Valnerina heet dit gebied en het ligt tegen de grens met De Marken. Het Sibillinipark is prachtig net als het nabijgelegen Valle del Menotre. Hou je van worst dan moet je naar Norcia dat in de buurt ligt. Een wandelretour over de brug kost je 35 euro.
Vanaf 1 april volgende jaar kan je met Transavia een vlucht boeken naar de Italiaanse stad Perugia in de regio Umbrië. De maatschappij viegt vanaf Rotterdam twee keer per week naar deze prachtige stad, op woensdag en zaterdag.
Umbrië, de groene parel in het midden van Italië is een vakantie meer dan waard. Vliegen vanuit Nederland was alleen nooit echt handig. Dat moest naar Rome of Ancona en dan was het met de (huur) auto nog best een stukje. Laat staan als je vanuit Nederland ging rijden. Daarom streden onder andere Nederlandse ondernemers in Umbrië jarenlang voor een low-cost vlucht vanuit Nederland naar het vliegveld van Perugia. Overigens kon er al langer vanaf Charleroi in België met Ryanair naar Perugia gevlogen worden.
Vlucht vanaf Weeze
Duizenden handtekeningen later slaagde hun missie gedeeltelijk. Ryanair begon in 2014 met vluchten naar de stad van het net over de Nederlandse grens gelegen vliegveld van Weeze. In 2017 werden de vluchten weer geschrapt. Nu is daar dan eindelijk een snelle verbinding naar het groene hart van Italië. De vlucht gaat voorlopig alleen in het zomerseizoen, van 1 april tot en met 31 oktober.
De regio Umbrië
De regio Umbrië kent vele schoonheden waarvan de natuur er een van is. Verder vind je er wereldberoemde kunststeden als Assisi en Perugia, een fraai meer van Trasimeno voor familievakanties en tot slot worden er het hele jaar tal van culinaire en culturele festivals georganiseerd.
Een belangrijk adviesorgaan van UNESCO heeft geadviseerd om de heuvels waarop de druiven voor de bekende bubbelwijn Prosecco worden geteeld in Conegliano en Valdobbiadene, te erkennen als ‘Cultureel landschap’ op de werelderfgoedlijst.
7 juli beslist UNESCO in Baku of dit vermaarde wijngebied
daarwerkelijk op de lijst komt.
Er staan al zeven Italiaanse landschappen op de bekende lijst met een beschermde status.
De Amalfi kust
Porto Venere, Cinque Terre en de eilanden Palmaria, Tino en Tinetto
De Cilento streek en het Vallo di Diano Nationale Park met de archeologische opgravingen in Paestum en Velia en Certosa di Padula
De Sacri Monti van de regio Piedmonte en Lombardije
De Val d’Orcia in Toscane
De Medici villa’s en tuinen in Toscane
Het wijnlandschap van de Langhe-Roero en Monferrato in de regio Piemonte.
UNESCO WERELDERFGOEDLIJST ITALIË
Hier onder de lijst met alle Italiaanse Werelderfgoed locaties. Dé bucketlist voor de echte Italiëfan! Italië is overigens recordhouder met de meeste locaties van alle landen.
Vorige week waren we even op het Little Italy event in Amsterdam want daar broeide het weer van de Italiëfans. De vakanties waren prima vertegenwoordigd maar het was vooral Italiaans voelen, horen, zien, ruiken en proeven.
Na onze heerlijke week in Umbrië vorig jaar konden we het niet laten om even bij Umbria & Tastes langs te gaan. Dat is een club bedrijven en boeren die samen de mooiste biologische producten maken en er leuke excursies aan vastknopen.
In de schattige ‘foodybag’ die we ontvingen zat een waar juweel, een klein flesje vloeibaar goud van de firma Decimi, een van de beste olijfoliën van Italië. Deze olie reeg de afgelopen jaren de wereldwijde vakprijzen aan elkaar zoals die van Gambero Rosso (beste producent van Italië), de New York Olive Oil Competition en zelfs het Franse ‘Concours International d’huiles d’Olive’ gaf de gouden medaille in 2016.
Graziano Decimi begon nog niet zo heel lang geleden met het maken van deze olie maar wel met een fanatisme om het allerbeste in de fles te krijgen. Bedenk daarbij dat er in de groene regio Umbrië in het midden van Italië, al op tal van plaatsen zeer goede olijfolie wordt gemaakt.
De meer dan 500 jaar (!) oude olijfbomen van Decimi staan in de buurt van de plaatsjes Bettona, Giano en Collemancio, een klein half uurtje van Perugia. Olijfjes van de rassen Moraiolo, San Felice, Frantoio en Leccino worden daar met liefde en zorg met de zachte hand en klassieke harkjes van de boom gehaald, om daarna direct in de pers te belanden. Op deze manier gaat niets aan smaak en voedingswaarde verloren. Olijfolie is immers niet alleen lekker maar ook erg gezond.
Kostbaar
Artisjok en frisse groene appel ruiken we bij het openen van het kleine flesje maar ook een vleug amandelen. Als je eenmaal goede olijfolie hebt geproefd wil je nooit meer wat anders. Het verschil in smaak is gigantisch, helaas in prijs ook maar dat kan gewoon niet anders. Deze olie wordt niet gemengd (soms zelfs met olijven uit andere landen), bewerkt en jarenlang opgeslagen zoals bij de olijfolie van de bekende merken in de supermarkt gebeurd. Olijven zijn eigenlijk net wijndruiven. Erg belangrijk is ook het juiste moment van oogsten zodat een topkwaliteit olie kan worden gemaakt met een hele lage zuurgraad. Tot slot trekt men hier niet met grof machinaal geweld de boom leeg waardoor er blad en takjes in de olie belanden.
Goedkoop is een flesje dus niet, reken op minimaal 40 euro voor een liter. Graziano legde in interviews al eens uit dat hij daar zelf helemaal niet veel op verdient. De productiekosten zijn alleen al 20 euro. En dan moeten allerlei tussenpersonen, het transport en natuurlijk de staat er ook nog wat aan verdienen.
Beter is het om tijdens je vakantie in Umbrië even langs te gaan. De familie heeft een winkel die van maandag tot en met zaterdag open is. Als je per se zondag wilt komen kan je een afspraak maken. Iedere dag geven ze rondleidingen over het landgoed.
Adres:
via Prigionieri, 19 Passaggio di Bettona – PG
Telefoon: +39 075 987304 of +39 347 4429046
Een relatief onbekende attractie in Umbrië is de Romeinse stad Carsulae. Wat ons betreft is die onbekendheid niet terecht. Neem even de tijd en wandel door 2.000 jaar geschiedenis. Een verlag van een verrassend bezoek.
De stad was een van de belangrijkste steden in Umbrië in de Romeinse tijd. Tussen Terni en Spoleto (Spoletium) gelegen ligt Carsulae aan de Via Flaminia. Dat was de belangrijke weg van Rome naar Rimini. De weg is weer zorgvuldig opgegraven en zo wandel je over stenen van 2.000 jaar de stad in, net zoals duizenden reizigers dat in het verleden deden.
Geschiedenis Carsulae
De Via Flaminia werd gebouwd zo’n 200 jaar voor Christus. Vanwege de gunstige ligging werd Carsulae een belangrijke stad.
De stad werd plotseling verlaten, waarom weet men niet exact. Een aardbeving zou de oorzaak kunnen zijn, die komen meer voor in dit gebied, ook nu nog. Daarna werd er niet opnieuw gebouwd en daarom is de stad relatief goed bewaard gebleven. Een van de oorzaken van het verlaten maar ook van het onbebouwd blijven, zou trouwens ook kunnen liggen in het feit dat de plek niet goed verdedigbaar is. In later tijden bouwde men een stad liever op de heuvel.
Al in de 18e eeuw gaf het Vaticaan de opdracht om de resten van de oude stad op te graven. Naast de weg werd ook de kerk van San Damiano teruggevonden die in de vroegchristelijke tijd werd gebouwd, op de grondresten van een ander antiek gebouw.
In het noorden van de stad vond men de rondboog van San Damiano gevonden die als symbolische toegang tot de stad fungeerde. Het amfitheater was ook nog vrij goed in tact. Tegenwoordig wordt er weer opgetreden, net als in andere Romeinse Amfitheaters in Italië. Tijdens ons bezoek zagen we ook de fundamenten van een paar huizen en een grafmonument dat werd gereconstrueerd met een deel van het originele materiaal.
Tot slot kwamen in het midden van de vorige eeuw ook termen van de Romeinse stad tevoorschijn. Het water daarvoor kwam uit de omliggende minerale bronnen.
Archeologen zijn nog steeds bezig om heel voorzichtig delen van de stad naar boven te halen.
Bekijk meer foto’s
De Romeinse stad bezoeken
Rustig wandelen door de stad geeft een goed idee van de manier waarop de mensen hebben geleefd. Wat opvalt is dat tijdens ons bezoek in het hoogseizoen er nauwelijks bezoekers zijn. We parkeren op een hele grote parkeerplaats waar amper een auto staat. De stad wordt ook niet echt goed aangegeven door de Italianen, maar enkele bordjes verwijzen naar de stad. Zelfs veel reisgidsen besteden maar summier aandacht.
Let ook op met met Google maps want die leidt je naar een smal pad dat eindigt bij een hek aan de rand van de stad. Even doorrijden over de doorgaande weg tot de grote parkeerplaats.