De Italiaanse topkeukens en interieurs van Bert van Vlijmen

Bij Bert van Vlijmen stroomt Italiaans design door het bloed

Ondanks dat Bert van Vlijmen ons bezweert uit de Brabantse zandgronden te zijn ontsproten, achten wij een grondig DNA onderzoek gepast als definitief bewijs. Het kan namelijk niet anders of er moet een Italiaanse bloedlijn zijn, waaruit deze gepassioneerde Italiëfan zijn liefde voor het land en design heeft gehaald. Bert en familie timmeren letterlijk al 15 jaar aan de weg met Italiaanse topkeukens en interieurs. Il Giornale genoot van het vakmanschap tijdens een bezoek. Hier koop je je keuken en bankstel met liefde  

De keuken als woonplek is tegenwoordig veel belangrijker voor mensen vertelt Bert: “Je zit er met je gezin en vrienden om te eten of gezellig wat te drinken. Italiaanse keukens zijn dan het neusje van de zalm qua uitstraling en vormgeving. Qua design en kwaliteit zijn de merken die we voeren echt nummer 1, dat erkent iedereen”. 

De creativiteit van Bert zit er al van jongs af aan in. Als kind van meubelmakers tekent hij op z’n 15e al interieurs. Zijn wereld gaat open als hij ontdekt dat zijn ontwerpen gewoon al gemaakt worden, in Italië! Met zijn talent wint hij diverse designprijzen en maakt hij furore als meester meubelmaker en binnenhuisarchitect.

Inmiddels werkt Bert al 30 jaar met Italiaanse keukenbedrijven. 15 jaar geleden begon hij samen met zijn vrouw Meriam voor zichzelf. Na het merk Valcucine volgde de schitterende keukens van Zampieri en andere merken. Bert: “Voor iedereen is er een Italiaanse droomkeuken want er zijn verschillende prijsniveaus. We gaan daarom altijd een oprecht gesprek aan met de klant die we in de ogen willen aankijken. We doen niet mee met stuntacties of jachtige verkooptrucs die je in deze branche nog wel eens ziet maar verkopen liever een eerlijk en duurzaam verhaal.”

Inmiddels ontwerpen de Van Vlijmens ook woonkamers, bad- en slaapkamers of kantoorruimtes. In de showroom zien we adembenemend fraaie meubels zoals alleen de Italianen die kunnen maken. Van het merk Lago bijvoorbeeld of Tonon, zoek het maar eens op.  

Risico op een lang gesprek…

Als Italiëfan loop je wel het risico op een heerlijk gesprek over de mooiste regio’s van De Laars. Bert en zijn zoon Raoul, die sinds een paar jaar, op z’n Italiaans, in het familiebedrijf werkt, raken er niet over uitgepraat. Hoe ze dagenlang wandelen in de Abruzzen zonder een mens tegen te komen, kamperen op verborgen campings tussen hartverwarmende Italianen of met de fietsclub de heuvels van Toscane bedwingen. Zoon Raoul ontwikkelde een passie voor wijn en reist langs de mooiste Italiaanse wijnroutes en huizen. 

Als het weer kan wordt dit jaar nog het jubileum gevierd in Italiaanse sferen. Voor nu bezoek je de showroom vlakbij Den Bosch nog even op afspraak, Brugstraat 18 A in Vinkel.

vanvlijmenkeukens.nl

Bert: “We gaan altijd een oprecht gesprek aan met de klant”.  

De meest gezochte recepten op Google

Het AD vroeg Google welke gerechten het meest werden gezocht het afgelopen jaar. In de top 20 zien we drie Italiaanse toppers terugkomen, pasta pesto (plek 4), spaghetti carbonara en panna cotta. Chili con carne, Poke bowl en Gado gado vormen de top drie. Vooruit, groene asperges staan er ook in, die zien we vaak terug op de Italiaanse menu (zie pag. 9).

Hopelijk waren de zoekresultaten de authentiek Italiaanse recepten want die waren nou juist het succes van de maaltijd, en niet de industriële zoute potjes waarmee de Italiaanse keuken zoveel onrecht wordt aangedaan.  

Rijst en Lavazza naar China

Europees eten en drinken is hip in China. De overstap van bami naar Linguine (dikke spaghetti) viel nog enigszins mee zou je zeggen. Maar er wordt tegenwoordig ook stokbrood gegeten en de Chinese thee wordt voor koffie ingeruild. Die heerlijke koffie hebben ze namelijk geproefd tijdens een Italiëtrip toen het nog kon.

Tijd voor Lavazza om hun eerste koffietentje te openen, excuus, flagship store heet dat tegenwoordig. In de oude wijk Jing’an in Shanghai kan je binnenkort heerlijke espresso drinken van de befaamde branderij. Verder lazen we het bericht dat de Italiaanse rijstproducenten een grote deal sloten met de Chinezen om de Italiaanse rijst te mogen exporteren naar het land. Dat vinden we een knappe prestatie.

“Het is inderdaad alsof je ijsblokjes aan de Eskimo’s gaat verkopen”, zei de Italiaanse minister van landbouw Gian Marco Centinaio lachend toen het nieuws bekend werd gemaakt. Het gaat vooral om de beste soorten risottorijst. Italië verbouwt 50% van alle rijst in Europa. 4.000 bedrijven oogsten 1,4 miljoen ton per jaar.

Sapori e Ricordi; dichterbij Italië kun je niet komen in Twente… 

Deze week werd bekend dat restaurant Osteria Francescana in het Italiaanse Modena, van de bekende chef Massimo Bottura, net als in 2016 werd uitgeroepen tot het beste restaurant ter wereld. Reden voor ons om eens een tafel te reserveren bij Sapori e Ricordi in Enschede, dat vorig jaar door Italië Magazine als beste Italiaan van ons land werd bestempeld.

“Nee, we wisten niet dat er een prijs bestond en nee, we wisten ook niet dat we daarvoor genomineerd waren en die andere goede restaurants die ook meedongen naar de beste Italiaan van Nederland…; daar hadden we nog nooit van gehoord!”. Dominique Mazzarella is de Twentse nuchterheid zelve als we vragen hoe ze er achter kwamen dat er in september vorig jaar een grote eer te wachten stond. De geboren tukkerse met Italiaanse ouders is wars van opsmuk, op haar stoere tattoos na dan. Mamma (dubbele m, Italiaanse spelling) Rosa doet ook al niet gek. Zij staat in de keuken en tovert de cucina casalinga op tafel, de gewone dagelijkse kost in Italië. Maar zo gewoon is dat niet in hartje Enschede. Wij smullen van de authentieke Italiaanse smaken, klassiekers uit de lokale Zuid-Italiaanse keuken met dagverse ingrediënten. Een kaart hebben moeder en dochters dan ook niet. Twee, drie of vier gangen is de enige keuze, eten wat de pot schaft, net als thuis inderdaad.

De publieksprijs wonnen ze dus in 2017, beter dan de juryprijs wat de dames betreft. “Kennelijk heeft heel Enschede en omstreken op ons restaurant gestemd ”, vertelt Dominique ons. “Ik hoorde wel van mensen dat ze een paar extra mailadressen hadden aangemaakt om ons bovenaan te krijgen!”.  Adel verplicht misschien, maar moeder en haar twee dochters van 22 en 27 hebben niets veranderd, behalve het mooie rode bordje met de prijs op het raam. De aanloop is echter niet meer hetzelfde, zeker niet toen ook Volkskrant autoriteit Mac van Dinther, speciaal en geheel incognito langskwam voor een positieve recensie. Zelfs op de doordeweekse dinsdag waarop wij aanschuiven zit het aardig vol.

Vol verwachting zijn we dan ook als eerst een gezellige plank met Antipasti op tafel komt. Een fijne mix van Italiaanse kazen als Scamorza, pecorino met peer en Provolone maar ook vleeswaren als coppa, crudo en salami. Het vijgenbrood zorgt voor een prettig licht zoetje, de bruschetta (geroosterd brood met tomaat en basilicum) voor het frisje. Mooie balans.

Spaghetti alla carbonara

Daarna dwalen onze gedachten helemaal af naar een zwoele zomeravond met uitzicht op de Adriatische zee. Dominique  zet Spaghetti alla carbonara voor ons neer, een gerecht dat helaas zo vaak verkeerd wordt bereid. Mamma Rosa weet natuurlijk weer van haar mamma dat er nooit en te nimmer room wordt toegevoegd, een doodzonde! Spaghetti alla carbonara wordt met ei gemaakt en krijgt daardoor z’n romige smaak. De gemiddelde Neder-Italiaanse kok kiest daarbij misschien voor Hollandse spekjes maar dit gerecht is pas echt authentiek met Guanciale, spek van varkenswang. (Guancia betekent wang). Dat wordt niet gerookt maar ingewreven met zout en peper en daarna drie weken gedroogd aan de lucht. Naast Spaghetti alla carbonara is het het  basisingrediënt voor Bucatini all’Amatriciana, een bekend gerecht met dikke spaghetti uit het niet lang geleden door aardbevingen geteisterde dorp. Het is een meesterlijk maal waarmee Rosa onze smaakpapillen voorgoed voor zich wint.

Caponata, aardappeltjes, Pecorino

De heerlijke pasta met stoofvlees vult vervolgens de stevige trek samen met een schaaltje caponata (groentengerecht) en aardappeltjes. Soms zou je alleen al daarom willen dat je een Italiaanse landwerker was die tussen de middag wordt verwend met dit eenvoudige maar pure eten, simple life, slow food. Net zo langzaam glijdt een witte Pecorino uit de regio Le Marche en een rode Primitivo uit Puglia in onze keel, de Zuid-Italiaanse regio waar de wieg van Rosa stond. Geen pretenties, gewoon lekkere wijnen.

Ook met het dessert vallen we weer terug op het succes van de Italiaanse keuken; eenvoud met de allerbeste ingrediënten. We mogen raden wat het met witte crème gevulde bakje gegarneerd met groene stukjes is. Ons goede antwoord levert geen prijs op maar wel een onbetaalbare glimlach. Ricotta eten we met gekaramelliseerde kleine stukjes bleekselderij. Crema di ricotta e sedano caramellato, vraag er maar eens naar als je in Puglia op vakantie bent. Fijn van smaak maar niet te zoet want daar houden ze niet zo van vertelt de gastvrouw.

Zeuren?

Espresso en een kruidenbitter sluiten onze fijne avond af. Hebben we dan niets te zeuren? Natuurlijk, altijd. Maar wat ons betreft maakt de oprechte  gastvrijheid gecombineerd met het eerlijke kwaliteitseten tegen een fatsoenlijke prijs, iedere culinaire muggenzifterij overbodig. Het blijft gewoon een Italiaanse daghap in Enschede, maar wel de beste van Nederland…

www.saporiericordi.com

Mama Rosa (r) in de keuken en dochter Dominique (l) bedient
Volg je hart en je dromen komen uit