Toen we in Cortona waren liepen we even binnen bij de galerie van Andrea Roggi, een bekende bronskunstenaar. We waren enorm onder de indruk. Veel van zijn werk heeft het thema The circle of life. De bronzen bladeren van zijn bomen kleuren machtig mooi groen door corrosie.
In de galerie hoorden we dat Roggi nu in kunstenaarsdorp Pietrasanta, vlakbij Carrara aan de Toscaanse kust, bezig is met een marmer project. De eerste foto’s die we zagen waren verbluffend. Het werken met dit nieuwe materiaal uit de groeven van Michelangelo is arbeidsintensief en een nieuwe ontdekkingsreis van de kunstenaar.
Als je een museum Belvedère (letterlijk ‘mooi uitzicht’) noemt is het niet gek dat daar een keer een Italiaanse kunstenaar tentoon wordt gesteld. Nog tot 10 juni is in Heerenveen werk van De Italiaanse kunstenaar Giorgio Morandi te zien
De Italiaanse kunstenaar Giorgio Morandi (1890-1964) is de grootmeester van de twintigste eeuwse stillevenkunst. Met zijn subtiel geschilderde vazen, potjes en flessen groeide hij – ondanks die schijnbaar eenvoudige thematiek – uit tot een icoon. De tijdloosheid en verstilling in Morandi’s schilderijen, spreken ook veel collega-kunstenaars aan. Niet voor niets wordt hij een painter’s painter genoemd, een voorbeeld voor andere schilders.
Morandi leidde een teruggetrokken bestaan in zijn geboorteplaats Bologna. Hij leefde samen met zijn drie ongehuwde zussen en verliet de stad zelden. Het liefst was hij in de beslotenheid van zijn sobere atelier te vinden. Die studio was een kamer met slechts één raam dat uitkeek op een binnenplaats. Hier sliep hij, had hij een tekentafel, een boekenkastje, zijn ezel en langs de wanden planken vol alledaagse objecten. Hier vond hij ook zijn ‘modellen’; de kruikjes en potten die vereeuwigd werden in steeds wisselende samenstellingen.
Kunst in het atelier
Het atelier van Morandi leek niet op dat van andere kunstenaars. Het was een installatie avant la lettre, een plek waar stillevens voortdurend in beweging waren. Morandi kon dagen bezig zijn met het verplaatsen van de voorwerpen die hij wilde schilderen. Daarbij onderzocht hij het licht, de compositie, de onderlinge samenhang en de relatie tot de ruimte.
Eindeloos schikken en herschikken, als een meditatieve bezigheid. Zijn intieme oeuvre is dan ook samen te vatten als een zoektocht naar de essentie, gevangen in een gedempt kleurenpalet. De kunstenaar ontwikkelde zich onafhankelijk en is geen enkel ‘isme’ te vangen.
In de tentoonstelling ‘Giorgio Morandi | Bologna’ is het atelier van de kunstenaar (op schaal) gereconstrueerd door middel van wandvullende foto’s, die zijn genomen door Paolo Ferrari.
Museo Morandi
Hij maakte herhaling en variatie tot een stilistisch kenmerk van zijn oeuvre. Steeds hetzelfde doen, maar dan anders. Hij bestudeerde zowel vorm als betekenis en leerde niet alleen zichzelf, maar ook de liefhebbers van zijn schilderijen om ‘anders’ te kijken. Zelf zei de kunstenaar daarover: ‘De taak van de schilder is het wegnemen van de barrières, de conventionele beelden die tussen hem en de dingen in staan’.
In de tentoonstelling ‘Giorgio Morandi | Bologna’ worden veel van zijn stillevens getoond, maar er is ook aandacht voor de plaatselijke architectuur. Formele aspecten uit de bouwkunst van Bologna zijn namelijk terug te vinden in het oeuvre van de schilder. Dat zorgt voor een verrassende en vernieuwende kennismaking met zijn werk! De expositie kwam tot stand in nauwe samenwerking met Museo Morandi in Bologna.